Elektroda do spawania
Spawanie elektrodą otuloną (MMA) – najbardziej wszechstronna i uniwersalna metoda spawania
Spawanie elektrodą otuloną, znane również jako ręczne spawanie łukiem elektrycznym (MMA), to popularna metoda, w której elektroda pełni rolę zarówno materiału spawalniczego, jak i źródła gazu osłonowego. Podczas procesu spawania elektroda stopniowo się skraca, dlatego ważne jest, aby stale zbliżać ją do elementu spawanego, utrzymując odpowiednią odległość od jeziorka spawalniczego.
Historia spawania elektrodą otuloną
Rozwój spawania łukowego rozpoczął się w 1802 roku, kiedy Wasilij Pietrow odkrył zjawisko ciągłego łuku elektrycznego. Kolejnym kluczowym krokiem było opatentowanie w 1881 roku palnika łukowego z elektrodą węglową przez Augusta de Méritensa, co zapoczątkowało rozwój technologii spawania łukowego.
W 1888 roku Nikołaj Sławjanow wynalazł metalową elektrodę topliwą, co znacznie usprawniło proces spawania. Jednak prawdziwym przełomem było wprowadzenie elektrody pokrytej otuliną przez Arthura Percy’ego Strohmengera w 1900 roku oraz dalsze udoskonalenie tej technologii przez Oscara Kjellberga między 1907 a 1914 rokiem. Dzięki tym wynalazkom powstała nowoczesna technika spawania elektrodą otuloną, która do dziś jest szeroko stosowana w przemyśle.
Rola otuliny elektrody w procesie spawania
Elektroda używana w tej metodzie jest pokryta specjalną otuliną, która pełni kluczowe funkcje. Otulina działa jako topnik, a wytwarzane podczas jej spalania gazy osłaniają spoinę przed niekorzystnym wpływem atmosfery. Ponadto otulina wytwarza żużel, który spowalnia proces stygnięcia spoiny, co jest korzystne dla jej jakości. Zawarte w otulinie związki stabilizują łuk i ułatwiają zajarzenie elektrody, a także wzbogacają powstałą spoinę.
Rodzaje elektrod otulonych do spawania
Elektrody otulone można podzielić na kilka typów, w zależności od rodzaju otuliny:
- Elektrody rutylowe: są uniwersalne i łatwe w użyciu, a także zapewniają estetyczny wygląd spoiny. Rekomendowane do materiałów łatwo spawalnych.
- Elektrody zasadowe: charakteryzują się bardzo mocnymi spoinami, idealnymi do dużych konstrukcji lub elementów poddawanych obciążeniom. Ze względu na niską zawartość wodoru, doskonale nadają się do spawania wysokowytrzymałej stali. Wymagają przechowywania w suchym miejscu oraz suszenia przed użyciem.
- Elektrody celulozowe: głównie stosowane do spawania połączeń rurowych, oferują dobre właściwości mechaniczne i cienką warstwę żużla.
- Elektrody rutylowo-celulozowe: sanowią doskonałą alternatywę dla elektrod rutylowych, są uniwersalne i często używane podczas prac montażowych.
Technika spawania elektrodą otuloną
Aby rozpocząć spawanie, dotknij elektrodą materiału, a następnie przesuwaj ją wzdłuż spoiny, dbając o odpowiednią długość łuku. Uchwyt elektrody powinien być skierowany ku przodowi, a granica powstawania żużla powinna znajdować się za jeziorkiem spawalniczym.
Skup się na utrzymaniu jak najkrótszego łuku, co może być wyzwaniem na początku, ale z czasem nabierzesz wprawy. Po zakończeniu spawania usuń żużel ze spoiny za pomocą młotka spawalniczego i oczyść ją stalową szczotką. Aby kontynuować spawanie, zajarz nową elektrodę nieco za poprzednią spoiną i kontynuuj pracę.